Handel ludźmi to jedno z najcięższych naruszeń praw człowieka, którego skutki dotykają milionów ludzi na całym świecie – w tym także w Europie. Ofiarami padają kobiety, mężczyźni i dzieci, wykorzystywani seksualnie, zmuszani do niewolniczej pracy, żebractwa czy handlu organami. Zjawisko to często pozostaje niewidoczne dla otoczenia, dzieje się „w cieniu”, również wewnątrz granic własnego kraju.
Konwencja Rady Europy przeciwko handlowi ludźmi
Dokładnie 16 maja 2005 roku w Warszawie podpisano Konwencję Rady Europy w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi. Dokument ten określa handel ludźmi jako przestępstwo przeciwko godności i integralności człowieka.
Konwencja koncentruje się na pięciu głównych celach:
- zapobieganiu i zwalczaniu zjawiska,
- ochronie ofiar,
- ściganiu sprawców,
- koordynacji działań krajowych,
- międzynarodowej współpracy w tym obszarze.
Różnica między przemytem ludzi a handlem ludźmi
Przemyt ludzi oznacza nielegalne przekroczenie granicy dla korzyści finansowej lub materialnej. Natomiast handel ludźmi to proceder polegający na werbowaniu, przewożeniu lub przetrzymywaniu osób przy użyciu przymusu, oszustwa lub siły – w celu ich wykorzystania. Co istotne, może on odbywać się również bez przekraczania granic państwowych.
Ofiary handlu ludźmi mają prawo m.in. do:
- pomocy prawnej,
- okresu refleksji i legalnego pobytu,
- ochrony danych i prywatności,
- wsparcia w toku postępowania karnego,
- reintegracji i pracy,
- powrotu do kraju pochodzenia.
Handel ludźmi to problem globalny i lokalny
Mimo upływu lat, problem nie znika. Konwencja Rady Europy nadal pozostaje dokumentem aktualnym, a jej zapisy powinny być przypominane i stosowane. Każdy może odegrać rolę w przeciwdziałaniu temu zjawisku – poprzez edukację, reagowanie i wsparcie ofiar.